Noorwegen Atlanterhavsveien (Atlantic road)

Foto's Noorwegen Atlanterhavsveien (Atlantic road)

Gewoontes van camper reizigers

De wereld van vakantie in een tentje kennen we, van backpacken en hele kleine tentjes tot de auto en een grotere, katoenen tent met kinderen. Maar rondtrekken met een tent is toch wel wat anders dan rondtrekken met een camper. We komen er steeds meer achter dat wij geen standaard camperbewoners zijn, als die al bestaan. 

Het merendeel van mensen die met een camper reizen zijn om te beginnen ouder dan wij, zeker wel een jaar of tien. De meesten hebben elektrische fietsen, vaak is er een hondje en heel vaak zie je een traditionele verdeling van het werk rondom een camper. Hij leegt de wc, zij zet koffie en kookt eten. Koken gebeurt trouwens vrijwel altijd binnen.

Wat ons daarnaast opvalt, overigens heel prettig, is dat het 's avonds altijd stil is op camperplaatsen. Op een camperplaats staan alleen campers, en de bewoners van een camper zijn 's avonds altijd binnen. Vrijwel elke camper rijdt de volgende dag weer door. Camperplaatsen lopen ook altijd aan het eind van de dag vol en zijn 's ochtends weer snel leeg.

Wij merken dat we niet aan dit beeld voldoen. Om te beginnen koken, eten en zitten we zoveel mogelijk buiten. Steven kookt, ik mag hand- en spandiensten leveren zoals een ui snijden en rijst koken. We hebben MTB fietsen, zelf trappen dus. Geen hond. En we rijden om beurten, of net hoe het uitkomt. 

Het mooiste wat we meemaakten was hier in Noorwegen. We zien een prachtige vrije plek in Rondane Nationaal park. Klein stukje van de weg af, briljant uitzicht en niemand te zien. Later komen er nog een aantal campers bij. Geen probleem natuurlijk, ruimte genoeg. Opvallend genoeg sluiten deze campers allemaal netjes naast elkaar aan in het rijtje, terwijl wij (altijd) zover mogelijk naar achter gaan staan. Tenslotte komt er nog één camper bij. Meneer rijdt, mevrouw zit er naast. Ze stoppen naast ons, zij staat op en hij blijft zitten en draait zijn stoel om zodat hij aan tafel komt te zitten. Daar blijft hij zitten, blijkbaar is mevrouw eten aan het koken. Dit blijft zo, het enige wat er nog aan beweging te zien is is een uurtje later de schotelantenne die uit het dak omhoog komt. Heel bijzonder dit, je bevindt je op de meest prachtige locatie, midden in de natuur, en dan kom je je bus niet uit?  Schiet mij maar lek, ik snap er niks van...

 

Fotoboek Noorwegen Rondane

Eenzame fietstocht over de hoogvlakte vanaf Skjelingavatnet

Foto's fietstocht Skjelingavatnet

Preikestolen: zwembadsfeer op een steile klif

We hadden al gewaarschuwd moeten zijn toen we aan kwamen rijden bij de camping. Hoewel die bij aankomst nog rustig was en we een aardig plekje vonden werd dat nog geen uur later anders. Campers met jonge mensen met veel bier en tatoeages vulden ons 'rustige' veldje op en zorgden al meteen voor een hoop lawaai. Nou hebben we niks tegen jonge mensen natuurlijk, maar dit was niet helemaal wat we in gedachten hadden hier. Lang verhaal kort: we rijden weg van het met zorg uitgezochte plekje en maken goed gebruik van de voordelen van een camper. We rijden naar een meertje waar we koken en eten en later op de avond gaan we terug naar de camping. Nu vinden we een rustigere plek voor de nacht op een grote overloop parkeerplaats voor laatkomers.  

De volgende ochtend vertrekken we op tijd voor de wandeling. Tot onze schrik is het vanaf de start druk: we lopen file met mensen wiens voornaamste bezigheid op andere dagen in ieder geval niet wandelen lijkt te zijn. Dames met sandaaltjes en handtasjes, mensen die hun eigen gewicht nauwelijks naar boven lijken te kunnen sjouwen, veel luidruchtige Russen waarvan eentje met gettoblaster en zo kan ik nog wel even doorgaan. De wandelaars zoals wij, met rugzak en stevige schoenen, zijn ver in de  minderheid. 

Onderweg maak ik nog even ruzie met de Rus met gettoblaster en plastic Viking helm. Op een mooi uitzichtpunt vertel ik hem heel vriendelijk dat niet iedereen gediend is van keiharde muziek. Hij reageert iets minder vriendelijk en is het niet met mij eens. Zijn vriendin gelukkig wel, zodat het volume toch wat omlaag gaat. Viel me tegen trouwens, onder de plak bij de vriendin...;-).

De beroemde rots steekt 605 meter angstaanjagend recht omhoog uit de Lysefjord. Zeer indrukwekkend, hoewel dit gevoel ietwat teniet gedaan wordt door de menigte die bovenop de rots zit. Ook weer hier en daar muziek en de meesten lijken vrij uitgebreid te zitten picknicken (hoewel gevraagd wordt dit niet te doen). 

De sfeer is goed te vergelijken met die in een openlucht zwembad, zeker als het mooi weer zoals in ons geval. Jammer, want de berg en de omgeving zijn zeer bijzonder, maar de hoeveelheid mensen is net wat 'too much'.

Fotoboek Noorwegen Preikestolen